63 jaar en Re-integreren?

Hetty van Ommen werkte jarenlang bij een ontwikkelingsorganisatie. Na een ziekteperiode is ze een re-integratietraject spoor 2 ingegaan. Hetty is niet meer de jongste, ze was 63 jaar toen het traject startte, en ze vroeg zich serieus af of ze ooit nog nieuw werk zou kunnen vinden. Een detachering bleek voor haar een gouden greep. We stellen Hetty een aantal vragen.

Wat waren bij de start van het traject je verwachtingen?

Hetty: “Om heel eerlijk te zijn verwachtte ik niet zo veel van dit re-integratietraject. Op het moment dat het traject van start ging hadden veel bedrijven en organisaties het zwaar in verband met de corona-maatregelen van de overheid. Het aantal WW-aanvragen was gestegen en dus ook het aantal werkzoekenden. Ik kon me niet voorstellen dat ik, als 63-jarige, nog voorrang zou kunnen krijgen boven jongere, en meer ambitieuze sollicitanten. Daarnaast heeft mijn ziekteperiode, waarin ik veel verlies en rouw heb moeten verwerken, ertoe geleid dat ik weinig energie had en weinig toekomstperspectief. Ik was mijzelf volledig kwijtgeraakt en erg angstig ten opzichte van nieuwe omstandigheden. Elke tegenslag, hoe klein ook, bracht mij uit balans en maakte me erg bang.”

Hetty had ruimte en tijd nodig om zichzelf te hervinden. Door samen stil te staan bij wie ze ten diepste is en wat ze kan, hervond ze stap voor stap haar zelfvertrouwen.

Hoe heb je het re-integratietraject ervaren?

Hetty: “Het re-integratietraject heb ik heel prettig gevonden. Het heeft me verbaasd hoe ik na verloop van tijd opbloeide. Tjeerd, mijn loopbaancoach, heeft goed naar me geluisterd en ingespeeld op wat ik nodig had. Op het moment dat ik het traject inging was ik nog niet volledig hersteld vanuit mijn ziekteperiode. Het feit dat Tjeerd naar mijn verhaal luisterde en begrip toonde deed me erg goed.”

“Waarom zouden werkgevers mij niet willen aannemen?”

Wat heeft het je vooral opgeleverd?

Hetty: “Dit traject heeft me in eerste instantie weer op mijn beide benen gezet. Ik weet nog dat ik na enkele testen dacht: ‘Oh ja, dat is waar ook. Dit ben ik!’ Ik hervond mijzelf weer. Hierdoor is mijn herstel verder doorgezet en versnelt. Ik heb het zo heerlijk bevrijdend gevonden. Dit heb ik voor geen goud willen missen. Mijn enthousiasme is gegroeid, mijn verwachtingen heb ik bijgesteld. Waarom zouden werkgevers mij niet willen aannemen? Ik ben een warm, betrokken mens die zich graag inzet voor mooie plannen en doelen. Ik ben ervaringsdeskundige in de omgang met cliënten en klanten. Dus hier ben ik! Met nieuwe inspiratie ben ik (eerst voorzichtig) gaan solliciteren. Toen Tjeerd mij attendeerde op een detacheringsplek bij het Autismehuis, kon ik weer aan de slag en heb ik me daar volledig op geconcentreerd. Wat een prachtige organisatie. Ik vind het heerlijk om voor deze organisatie te mogen werken.”

Bij een ziekte-detachering kun je bij een andere organisatie re-integreren. Je blijft dan in dienst bij je huidige werkgever. Bij een andere werkgever kun je nieuwe werkzaamheden oppakken en op een laagdrempelige manier re-integreren en ontdekken wat je aankunt.

Wat ben je gaan doen bij het Autismehuis?

Hetty: “Bij het Autismehuis ben ik gaan assisteren op het servicekantoor in Zwolle. Een van mijn taken is het werken in het CRM-systeem. Ook heb ik AFAS leren kennen en verzorg ik de cliëntenadministratie. In het begin heb ik taak na taak kunnen uitvoeren, maar na verloop van tijd kon ik meerdere taken combineren. Het gaat goed en ik krijg mijn werk steeds beter onder de knie. Ook kan ik ervaring opdoen met bijvoorbeeld AFAS, waardoor ik mijn werkervaring kan verbreden.

“Na verloop van tijd groeide mijn zelfvertrouwen en hervond ik mijzelf. Daar ben ik zo blij mee.”

Wat heeft de detachering jou opgeleverd?

Hetty: “Als ik gelijk op een reguliere baan had gesolliciteerd wordt er toch van je verwacht dat je gelijk weer volop kan presteren, terwijl je met een ziekte-detachering rustig kunt opbouwen. Dat vond ik heel fijn. Dankzij de detachering heb ik weer meer zelfvertrouwen gekregen. Ik sta weer positiever in het leven. Heerlijk om te ervaren dat ik weer zin heb om in de maatschappij mee te draaien en weer een steentje te kunnen bijdragen aan een goede organisatie. Ik heb veel meer energie gekregen. Relativeren gaat me nu weer goed af. Aan mijn leidinggevende bij het Autismehuis heb ik nog een paar keer gevraagd hoe ze vond dat ik functioneerde, want ik voelde me heel onzeker in het begin. Ik kreeg veel positieve feedback en na verloop van tijd groeide mijn zelfvertrouwen en hervond ik mijzelf. Daar ben ik zo blij mee.”

Wat zou je mensen willen meegeven die starten met een re-integratietraject tweede spoor?

Hetty: “Ik zou tegen iedereen die aanhikt tegen een traject omdat je nog niet goed in je vel zit zeggen: Ga het echt doen! Uit ervaring heb ik geleerd dat het re-integratietraject die ik heb gevolgd mij op een hoger niveau heeft gebracht heeft. Als je ziet waar ik stond dan heb ik in een half jaar tijd enorme sprongen gemaakt. Een re-integratietraject gaat niet alleen om het terugkeren in het arbeidsproces, maar het helpt je als persoon ook echt verder!”